Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; At iam decimum annum in spelunca iacet. Duo Reges: constructio interrete. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sed nimis multa. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

1. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
2. Ratio quidem vestra sic cogit.
3. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
4. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Quibus ego vehementer assentior. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Sed ad illum redeo. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Nam de isto magna dissensio est.

• Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
• Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
• Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.